ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΗΔΩΝ

 

 

 

Όσον αφορά τα χωριά Ασβεστάδες, Κουφόβουνο, Κυανή, Καρωτή, Μάνη,
Ποιμενικό και Σιτοχώρι, υπάγονται στο Δήμο Διδυμοτείχου. Τα χωριά Βρυσικά και
Ασπρονέρι υπάγονται στο δήμο Μεταξάδων. Τα χωριά Αμπελάκια, Νεοχώρι και
Παταγή υπάγονται στο Δήμο Ν.Ορεστιάδας και τέλος, το βορειότερο χωριό των
Μάρηδων που είναι πολύ κοντά στον άλλο παραπόταμο του Έβρου Άρδα, η Στέρνα,
υπάγεται στο δήμο Ν.Βύσσας.
Και στα 13 χωριά, πολλά είναι τα χαρακτηριστικά που φανερώνουν τη κοινή
Μαρέικη καταγωγή. Υπάρχουν ομοιότητες στα ήθη και έθιμα, στη ψυχοσύνθεση και
συμπεριφορά των ανθρώπων, στη προφορά, την ενδυμασία και φυσικά στη μουσική.
Επίσης ένα μεγάλο ποσοστό των επιθέτων της ράτσας των Μάρηδων
καταλήγουν σε «ίδης» και «ούδης», ενώ τα ίδια επίθετα απαντώνται σε όλα τα
χωριά τους, γεγονός που μαρτυρεί συγγενικούς δεσμούς μεταξύ των μελών της
ράτσας. Ομοιότητα συναντάμε ακόμα και στα ονόματα αυτών των ανθρώπων .
Oι Μάρηδες συγκροτούσαν μια ιδιαιτέρως κλειστή και εσωστρεφή κοινωνία και
οι κοινωνικές τους δραστηριότητες περιορίζονταν στα στενά πλαίσια της ράτσας
(γιορτές, πανηγύρια, γάμοι, κ.α). Χαρακτηριστικό της κλειστής κοινωνίας των
Μάρηδων, είναι ότι οι γάμοι ως επί το πλείστον γίνονταν μόνο μεταξύ των ατόμων
της ράτσας τους και πολλές φορές του ίδιου χωριού. Έτσι μιλάμε, για μια εκτός των
άλλων, ενδογαμική κοινωνία.

Λίγες είναι οι πληροφορίες και τα στοιχειά που έχουν καταγραφεί για την
προέλευση της ονομασίας των Μάρηδων. Σ’ αυτή τη κατάσταση συντέλεσε το
γεγονός ότι ολόκληρος ο χώρος της Θράκης όπου ζούσαν οι Μάρηδες, βρίσκονταν
υπό κατοχή επί ολόκληρες εκατονταετίες και ως εκ τούτου, το κύριο μέλημά τους
ήταν η επιβίωση και η σωτηρία της ράτσας τους, παρά η περισυλλογή και η διάσωση
τέτοιων στοιχείων.
Για αυτό το λόγο πολλές και διάφορες είναι οι ερμηνείες για την προέλευση και
ετυμολογία της ονομασίας Μάρης- Μάρηδες ή Μάρος- Μάροι και Μαραίοι , Μάρα -
Μάρισσα.
Μια εκδοχή είναι ότι πήραν την ονομασία τους από την αντίστοιχη ονομασία
«Μωραΐτες». Η άποψη αυτή υιοθετήθηκε λόγω των μεγάλων πληθυσμιακών
μετακινήσεων που έγιναν στη Θράκη στα τέλη του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα
με αποτέλεσμα να μεταναστεύσουν στα εδάφη εκείνα πολλοί κάτοικοι της
Πελοποννήσου (Μωριάς- Μωραΐτες). Η άποψη αυτή όμως διαψεύδεται από τον
συγγραφέα Γ. Μέγα ως παρετυμολογία (λανθασμένη ετυμολογία).
Με κάθε επιφύλαξη αναφέρεται και η εκδοχή για τη προέλευση της ονομασίας
απ΄το αρχαίο κύριο όνομα «Μάρων» που, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν ιερέας του
Απόλλωνα ή κατά άλλους του Διονύσου και ο οποίος έκτισε την πανάρχαια θρακική
πόλη Μαρώνεια στη χώρα των Κικόνων, οι οποίοι ήταν το πλέον πολιτισμένο
θρακικό φύλο και κατοικούσε στην παραλιακή ζώνη από τη λίμνη Βιστονίδα μέχρι
τις εκβολές του Έβρου ποταμού.
Η άποψη αυτή της συγγένειας ή προελεύσεως των Μάρηδων από το πανάρχαιο
θρακικό φύλο των Κικόνων, λόγω της παντελούς ελλείψεως, προς το παρόν,
ιστορικών ή άλλων στοιχείων, απλώς αναφέρεται και δεν υποστηρίζεται.
Η ονομασία «Γαλαζοβράκηδες» οπωσδήποτε προέρχεται από την περισκελίδα
(παντελόνι), το βρακί της παραδοσιακής θερινής ενδυμασίας των Μάρηδων, 

που είναι γαλάζιου χρώματος. Αλλά αυτό δεν μπορούμε να το ισχυριστούμε ότι είναι
αποκλειστικό χαρακτηριστικό της ενδυμασίας των Μάρηδων αφού η υπόψη
περισκελίδα φέρεται και από τους άλλους θράκες.